ah! nasıl da aklımdan hiç çıkmıyorsun
hayatımın her yerine nasıl da sinmişsin
bu yara nasıl kapanacak hiç bilmiyorum
bahar gelir yaz gelir, güz gelir kış gelir
içten içe içimde bir şeyler kanar durur
keşke başka türlü olsaydı, keşke
ben hiç mutlu olmayı bilemedim
tam olacak dediğim yerde kibrit söndü
ortalıkta yıllardır iğrendiğim yanık kokusu
etrafımda benden parçalar taşıyan karanlıklar
ve ebedi yalnızlığımla, hiçbir şey bilemedim
sahi bir bilen var mı
karanlık nasıl taşır insanın parçalarını
bir yanın nasıl karanlıktan olur, yalnızlıktan olur
bir çiçeğim vardı, allı pullu çoktan soldu gitti
karanlığım, yalnızlığım, korkaklığım soldurdu
toprakta kurumuş köklerle ne yapılır, bilen var mı
