Öyle...

Sizi dünyaya getirirler ve yönetmek isterler.

Ne mutlu yönetilemeyenlere...

Gece Vardiyası

Sıkılarak uyandım. Saat 02.30 civarı.
Bu saatte uyanınca
bir başka tuhaflık çöküyor insanın üstüne.
Yalnızlığı izliyorsun usulca...
Her şey kendinden uzakta, bir yerde
tüy değse tenine kırılacak gibisin.
Vakti bu susku içinde geçirdim.
Saat geldi 05.12'ye dayandı. Ezan okudu müezzin.
Gerçek insanlar uyandılar,
gece şarkı söylemeye başladı horozların diliyle.
Ben, sıkılmaya devam ediyorum.
Yazdıkça ferahladığımı zannettim hep.
Şimdi de öyle oluyor biraz biraz.
Kafamdaki bir şeyler yer değiştiriyor,
sanki daha inançlı bakıyorum dünyaya.
Bu vakitte sadece benimle bitmez hayat
sadece susku ve yalnızlık ve sıkıntıyla bitmez.
Yorgun eller, çınlayan kulaklar, mahmur gözler
yeniden doğmaya gebe zihinler...
Hepsinden biraz biraz alıyorum hüznümü;
hepsini biraz da ben doğuruyorum şuracıkta
tüm saniyeleri esnettikçe kuşkularım.

05.31 / 14 Nisan 2012 / H.İ.Y.