Yokuş aşağı inmek kolaydır.
Şehir hala kalabalık. Caddeler ve yollar dolu. Herkesin gittiği bir yer var, bu yerleri düşünüp birbirleriyle birleştirince ne kadar da ufalıyor gözlerimde devleşen dünyam! Demek ki dünya da değil, bende yalnız kalmışım ben.
İnsan kendinde nasıl mahsur kalır? Mahkumiyetin zirvesindeyim ve nasıl buraya geldiğimi bilmiyorum. Biliyorum da, şimdi zamanı değil.
