Suyun kaldırma gücüne muhtacım
Ah Su! Kaldır beni üstünde
Yüzdür dalgalar arasında
Köpüklerinle nefes ver içerime
Ver ki,
Hayatın tüm acısı dolsun kalbime.
Yine zamanın bam telinde
Yalnızlığın alıntılarında
Tellerini sayıyorum abartının
Ne olmuş ki derler
Yaşamaktır hepsi hepsi
İçinde dolanla boşalanla
Kalanla ve doğanla
Kirli, nasırlı, olgun ellerle
Dokunmaktır bir şeylere
Yani yaşamaktır işte
Çok düşünmeden
Çok bağlanmadan
Ne olmuş ki derler
Yine zamanın bam telinde.
Ah diyorum defalarca
Kim kaldırsın bu cesedi
Zaman geçtikçe daha da kokuyor ki
Daha da çekilmez
Daha da tutsaklık oluyor ki
Bırakıp her şeyi olduğu yerde
Gidesim geliyor dünyanın bir ucuna!
Ya sabır!
Tut beni ellerinde ey T A N R I M!
Tut ki yüreğimin parçalarını
Bam telime dokunuyor hayat.
Defalarca yalvarsam, az gelir
Biliyorum
İşte bilmek üzüyor beni
Bilmenin dayanılmaz fısıltısı kulağımda
Arsız kahkahalarla yankılanıyor
Ey gerçekliğin değimsiz vurgunu
Gündüzde saklı gecelere daldım
Çok aradım, çok sordum da
Bulamadım kendimi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder